Recensie: Liefde met vertraging - Laura Jane Williams
Feelgood

Recensie: Liefde met vertraging – Laura Jane Williams

Mijn feelgoodboekenfase is in volle gang. Laatst las ik al Onverbeterlijk van Lisette Jonkman en Ik niet op jou van Sally Thorne. Mijn laatst gelezen feelgood? Liefde met vertraging van Laura Jane Williams. In deze blogpost vertel ik je wat ik van dit boek vond.

De man de metro & de vrouw met de koffievlekken op haar jurk

Twee personages die elkaar steeds mislopen – dat klonk eerlijk gezegd een beetje cliché. Maar het blijkt toch een goede basis voor Liefde met vertraging, zeker omdat er een actuele twist in zit. De personages: Nadia, een vrouw die in de kunstmatige intelligentie werkt en Daniel, ICT’er. Ze werken allebei in Londen en zitten regelmatig in dezelfde metro. Tenminste, Daniel neemt écht elke ochtend de trein van halfacht, Nadia zit erin als ze zich niet verslaapt (lees: meestal alleen maandagochtend).

‘Daniel neemt écht elke ochtend de trein van halfacht, Nadia zit erin als ze zich niet verslaapt’

Op een ochtend krijgt Nadia een appje van haar vriendin Emma. In de krantenrubriek Aansluiting gemist, waarin OV-reizigers een bericht kunnen achterlaten (een beetje zoals de Hartkloppingen van NS) aan iemand die ze hebben gespot in de metro/trein/tram/bus, staat namelijk een opvallend bericht. Emma weet zeker dat het over Nadia gaat, maar Nadia twijfelt. Uiteindelijk blijkt Emma gelijk te hebben, want als lezer kom je er door vanuit het perspectief van Daniel te lezen achter dat hij een berichtje heeft ingestuurd naar Nadia. Om precies te zijn, dit berichtje:

‘Aan dat leuke meisje met de koffievlekken op haar jurk. Ik ben die gast die altijd bij de deur staat… Zin in een drankje?’

Het is het begin van vele berichten over en weer en elkaar mislopen. Tot ze uiteindelijk toch een afspraak weten te plannen.. en Daniël niet komt opdagen.

Recensie: Liefde met vertraging - Laura Jane Williams

Een heerlijke, moderne en sprankelende feelgood

Laura Jane Williams zet met Liefde is vertraging een heerlijke, moderne en sprankelende feelgood neer. Het voelt als heel erg ‘van nu’. Dat komt denk ik omdat er heel erg over actuele zaken wordt gepraat, zoals feminisme en genderongelijkheid. Ook maakt Daniel met zijn mannelijke huisgenoot iets mee dat met seksueel grensoverschrijdend gedrag te maken heeft. Daarin merk je dat Williams de lezer iets wil meegeven en dat ze zich goed in de #MeToo-discussie heeft verdiept. Door ook het mannelijke personage erover te laten praten en zelfs in te laten grijpen in een situatie, wordt dat heel concreet. Dat is naast heel belangrijk ook ontzettend verfrissend.

‘Het heeft eigenlijk alle ingrediënten die een feelgood van nu het moet hebben, inclusief de bewustwording van ons eigen gedrag’

Maar het wordt nog verfrissender. Naar pushy mannelijk hoofdpersonage? In Liefde met vertraging komt die zeker niet voor, want Daniel is zich juist erg bewust van zichzelf en zijn gedrag. Een vrouw aanspreken om half 8 ‘s ochtends in de metro lijkt hem niet zo handig. Wie zit daar nou op te wachten? Ondanks dat het niet wordt uitgesproken, merk je gewoon dat die hele onderliggende laag van de #MeToo-discussie onder deze feelgood ligt. En dat maakt het helemaal niet zwaar en beladen, maar juist heerlijk verfrissend en actueel.

Kortom: ik vond Liefde met vertraging fantastisch. Het leest lekker vlot, de personages hebben voldoende diepgang – het heeft eigenlijk alle ingrediënten die een feelgood van nu het moet hebben, inclusief de bewustwording van ons eigen gedrag. Ik ben fan!

Cijfer: 7,5
Sterren: 4

Dit boek is uitgegeven bij HarperCollins Holland en de vertaling is gedaan door Angela Knotter. Ook is deze recensie onderdeel van een blogtour. Morgen lees je meer over dit boek bij Nikki van Nini’s Books, dus hou haar ook zeker in de gaten.

Eén reactie

  • Nienke

    Mag ik je nog twee boeken aanraden voor je feelgood-fase? Je bent geweldig van Jill Mansell en Mijn (niet zo) perfecte leven van Sophie Kinsella. Allebei lekker feelgood, maar ook met een serieus verhaallijntje eronder. I see London, I see France is trouwens ook zo’n fijn boek: lekker feelgood maar met een serieus verhaallijntje, zonder dat het overheerst.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *