Wat ik van het boek vond
Bonne neemt ons mee in zijn eerste leven tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hiermee knalt De Jong meteen het boek in, met maatschappijkritiek (waarom bestaat het woord ‘beestachtig’, het zijn mensen die vreselijke dingen doen, dieren niet) en al. Die schattigheid van kat Bonne en de heftigheid van sommige levens gaan op wonderbaarlijke manier heel goed met elkaar samen. Doordat het door de ogen van een kat is geschreven, kijk je op een andere manier naar menselijke dingen. Daarin zit de kracht van dit boek – en in de grappige en haast achteloze schrijfstijl van de Jong.
Al met al vond ik En dat voor een kat van Ate de Jong een verrassend boek. Het was totaal anders dan ik had verwacht. Het is geen doorsnee schattig rainbowy kattenboek, er zit meer in. Tel daar het feit dat er veel Friesland in voorkomt bij op – we zijn in het boek in Dokkum, maar vooral ook veel in Franeker – en ik kan wel zeggen dat ik het een fijn boek vond om te lezen tijdens deze decembermaand.