de droomfabriek gerwin van der werf recensie
Literatuur & romans

Recensie: De droomfabriek – Gerwin van der Werf

Na Strovuur is er nu een nieuwe roman van Gerwin van der Werf: de droomfabriek. Een roman die zich afspeelt op een middelbare school met thema’s als kansenongelijkheid, onderwijs (natuurlijk) en bovenal het grijze gebied tussen leraar en leerling. Dit is wat ik van De droomfabriek vond.

Waar De droomfabriek over gaat

In ‘De droomfabriek’ van Gerwin van der Werf wordt Josie zonder ervaring wiskundelerares op een school in een achterstandswijk. Ze heeft de grootste moeite met orde houden, boeken vliegen door het lokaal, tampons steken in het plafond en nooit stoppen die kinderen met praten. Vooral de populaire Carmen uit klas 3A maakt het haar moeilijk. Carmen komt te laat, zit op haar telefoon, heeft nooit huiswerk gedaan, geen pen bij zich – en hoezo is dat háár probleem? Ze heeft immers zestigduizend volgers op Instagram. Dan vraagt het meisje ineens om bijles, maar wel op één voorwaarde: het moet bij Josie thuis.
de droomfabriek gerwin van der werf recensie

De droomfabriek: terug naar de middelbare school

Samen met Josie, die plots de overstap maakt naar docent wiskunde, ga je terug naar de middelbare school. Die sfeer die daar heerst onder docenten, maar ook onder leerlingen beschrijft Van der Werf spot on. Josie maakt kennis met verschillende soorten docenten – de enorm optimistische docent die in iedereen mogelijkheden ziet, die denkt dat je als docent een soort God bent en de pessimistische docent die weet dat het altijd weer hetzelfde liedje is. In die wereld probeert Josie met vallen en opstaan haar plek te vinden.

‘De schrijver wil eigenlijk teveel vertellen’

De aanloop naar het voor de klas staan duurt nogal lang. De aanloop voordat het verhaal écht begint ook. Hoewel er iets te zeggen is voor het neerzetten van de setting, vond ik het begin lang duren. De schrijver wil eigenlijk teveel vertellen – het gaat van achterstandswijken en kansenongelijkheid tot social media (zo heeft Carmen zestigduizend volgers op Instagram en krijgt ze kleding opgestuurd) en het gehele onderwijssysteem. Het is véél. Hoewel de thema’s je als lezer niet overspoelen, had de schrijver beter een keuze kunnen maken om het verhaal sterker te krijgen. Nu zie je als oplettende lezer voortdurend zijpaden ontstaan waar de schrijver niet is afgeslagen – zo wordt er niet diep ingegaan op de populariteit van Carmen op Instagram en het ‘familiehuis’ waarin Josie nu woont.

Al met al vond ik De droomfabriek van Gerwin van der Werf wel een goed boek, het is namelijk goed en vlot geschreven en geen moment saai, maar het had meer kunnen zijn. Het meest interessant in dit boek vond ik namelijk het grijze gebied tussen leerling en leraar die Carmen en Josie bij elkaar aftasten. Wanneer kom je te dichtbij? Kan er vriendschap ontstaan? Dát had ik willen lezen, dat had ik veel meer willen zien. Daarom: 3 sterren.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *