wat wij niet zagen karin van der laan recensie
Young adult

Recensie: Wat wij niet zagen – Karin van der Laan

Ik las een young adult van eigen bodem, namelijk Wat wij niet zagen van Karin van der Laan. Een YA-roman over vier vrienden die na een heftige gebeurtenis weer samen op vakantie gaan. En dan komen er herinneringen boven drijven en is het de vraag hoe goed de vier elkaar nu daadwerkelijk kennen. Dit is wat ik van het boek vond.

Hier gaat het boek over

Hoe goed ken je elkaar nou echt? Na een ingrijpende gebeurtenis ontmoeten vier vrienden elkaar weer op vakantie. Een week samen weg is een gewoonte die hun ouders al jaren hebben. Behalve vorig jaar. Toen hebben ze de vakantie overgeslagen. Wat is er gebeurd en waarom is de sfeer nu zo gespannen? Rosalie, Pelle, Sara en Est proberen elkaar weer te vinden en er het beste van te maken. Maar alles is anders. Er ontbreekt iets. Ze hebben alle vier hun eigen gevoelens over de situatie. Langzaam wordt duidelijk dat herinneringen niet altijd te vertrouwen zijn. En dat schuldige niet zomaar aan te wijzen is.
wat wij niet zagen karin van der laan recensie

Vier vrienden, hun problemen en het gemis van Julius

In Wat wij niet zagen lees je vanuit vier perspectieven – vanuit Rosalie, Pelle, Sara en Est. Dat zijn nogal wat perspectieven, maar omdat dit boek om de persoonlijke ervaringen draait van ieder personage past het er goed bij. Wel vond ik sommige personages iets te veel een personage dan een ‘echt’ persoon – niet ieder personage kwam naar mijn idee helemaal tot leven. Iedereen is een stereotype vriend in de groep, zo is Sara het stille meisje, Rosalie juist uitbundiger, Est degene die altijd alles durft en Pelle de wat stillere jongen. En toch, ondanks dat ik dat een beetje irritant vond, leefde ik wel mee met het plot. Het is mooi hoe Van der Laan thema’s als gemis aankaart. Je komt er namelijk al snel achter waarom de vakantie van de vier vorig jaar niet doorging – dat komt omdat Julius, de vijfde vriend, er niet meer is. Die uitgesproken spanning, alsof je een speld kan horen vallen in het huisje, is vanaf het begin voelbaar. Al vanaf de eerste pagina’s:
“In het vakantiehuisje hangt een sfeer als een schrapende vork over een schoolbord. Iemand heeft een bos verse bloemen op tafel gezet, maar zelfs dat doet weinig goeds. Alsof ze zichzelf voor de gek houden. We weten toch allemaal dat deze vakantie niet meer hetzelfde is als vroeger”
Al met al is Wat jij niet ziet een vlot boek dat op een heldere manier belangrijke thema’s als zelfdoding en huiselijk geweld aankaart. De personages kwamen voor mij niet voortdurend helemaal echt over, maar toch raken de thema’s en het feit dat de vrienden ieder op hun eigen manier omgaan met de dood van Julius wel. De stijl van Van der Laan is ook prettig – het leest ontzettend vlot. Het vertelplezier spat van de pagina’s af. Mijn eindoordeel? Drie sterren.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *