de bakvis nadia de vries recensie
Literatuur & romans

Recensie: De bakvis – Nadia de Vries

Nadia de Vries schreef eerder gedichten in het Engels, later volgde een persoonlijk boek genaamd Kleinzeer over haar psychische en lichamelijke aandoeningen. Nu is er een prozadebuut. En wat voor een! Dit is wat ik vond van De Bakvis van Nadia de Vries.

De Bakvis: kraakhelder en bevreemdend tegelijkertijd

In De Bakvis volgen we Distel, die in het eerste hoofdstuk 13 jaar oud is. Haar leven is net compleet veranderd, want haar vader is omgekomen bij een vliegtuigongeluk. Met haar moeder en zusje staat ze bij een lege kist. Ze ervaart de dood als een buitenstaander, lijkt van bovenaf naar zichzelf en haar leven, of in dit geval de dood van haar vader, te kijken. De toon is direct gezet. In kraakheldere zinnen – echt, elke zin is raak – zit je er zo direct helemaal in.
‘In kraakheldere zinnen – echt, elke zin is raak – zit je er zo direct helemaal in’
Het bijzondere aan dit boek vond ik dat het kraakhelder is en bevreemdend tegelijkertijd. En dat bevreemdende komt vooral als we Distel volgen als ze 33 jaar oud is. Ze worstelt met het leven, de chaos in haar hoofd is merkbaar in de zinnen. In het begin oogt ze normaal, als een vrouw die niet opvalt. Wie let er op een vrouw die alleen woont en onzichtbaar blijft achter een camera en kinderen fotografeert? Ze gaat paarse laarzen dragen en denkt terug aan vroeger. In de chaos in haar hoofd is de enige oplossing die ze kan bedenken: weer een tienermeisje worden.
de bakvis nadia de vries recensie

Verschillende versies van Distel

Nadia de Vries combineert de twee versies, of eigenlijk drie, van Distel erg goed in dit boek. Er is de Distel van 13 die op de begrafenis van haar vader staat en uitzoomt om te overleven. Er is de Distel van 17 die zich meisje en vrouw voelt tegelijk, naaktfoto’s van zichzelf maakt in de spiegel. Die de drang van lichamelijke perfectie voelt door plaatjes uit modetijdschriften. Dan is er de Distel van 33 die zichzelf staande probeert te houden, terwijl de rouw om haar vader nu pas binnenkomt. Tegelijkertijd verlangt ze terug naar vroeger, deelt ze de naaktfoto’s van toen op een schimmig forum – alleen hoe kan ze bewijzen dat zij dat meisje op de foto is nu het jaren later is?

‘Nadia de Vries laat met dit boek zien dat ze uitstekend literatuur kan schrijven’

De Bakvis is een fascinerend verhaal over onschuld, het seksualiseren van jonge meisjes maar ook over uitgestelde rouwverwerking en psychische problemen. Hoe hou je jezelf staande in het leven? Nadia de Vries laat met dit boek zien dat ze uitstekend literatuur kan schrijven. Dit is namelijk literatuur, dit is wat ik vind wat literatuur is. Scherp geschreven zinnen, een eigen stijl en een personage dat door straten en parken loopt en ondertussen orde probeert te vinden in de chaos in haar hoofd. Als je dit boek  nog niet op je radar had, dan heb je dat nu. 

⭐⭐⭐⭐

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *