Recensie: Nooit Meer – Colleen Hoover

Nooit Meer is het eerste boek van Colleen Hoover dat ik las en zeker niet de laatste. Wát een ontzettend sterk plot heeft dit verhaal. Het is echt New Adult met inhoud. Dit vond ik verder van het boek.

Hier gaat Nooit Meer over

‘Nooit meer’ van Colleen Hoover vertelt het aangrijpende verhaal van Lily, die verliefd wordt op de knappe neurochirurg Ryle. Hij is assertief, koppig en een tikje arrogant, maar ook gevoelig, briljant en dol op Lily. De opbloeiende nieuwe relatie brengt herinneringen terug aan Atlas, haar eerste liefde.

Als hij weer in haar leven verschijnt, komt alles wat Lily heeft opgebouwd in gevaar. Dan komt het eropaan dat ze de kracht in zichzelf vindt om te zorgen dat de toekomst geen herhaling wordt van het verleden.

Vooroordelen over New Adult & een heftig begin

Eerlijk is eerlijk, ik had eerder een beetje een vooroordeel over New Adult-boeken. Ik stelde me er verhalen bij voor die ook in een bouquet reeks zouden kunnen voorkomen. Niets tegen dat soort boekjes, maar dat is totaal niet mijn ding. Ik wil naast een romantisch liefdesverhaal ook wat inhoud. Het liefst flink wat inhoud. Nou, na Nooit Meer kan ik wel zeggen dat mijn vooroordeel over NA-boeken niet klopt. Colleen Hoover bewijst met dit boek dat New Adult zeker inhoud kan hebben, een heleboel zelfs.

‘Colleen Hoover bewijst met dit boek dat New Adult zeker inhoud kan hebben, een heleboel zelfs’

Als je begint met het boek, val je direct in het leven van Lily. Haar vader is net overleden en ze woont in Boston. Na de begrafenis heeft ze iets doms gedaan en is ze gevlucht naar een appartementencomplex in de buurt om daar op een dak te gaan zitten. Niet om van het dak te springen, maar om naar de sterren te kijken en alles even te laten bezinken. Op het dak komt ze Ryle tegen. Het blijft eerst bij een vluchtige ontmoeting, tot ze elkaar veel later weer tegenkomen. Tot dusver al een best heftig verhaal, vond ik. Zeker als je meer gaat lezen over het verleden van Lily.

Springen tussen heden en verleden

Het verleden van zowel Lily and Ryle spelen een grote rol in het verhaal. Je leest in Nooit Meer alleen vanuit Lily, waardoor je over haar verleden het meest te weten komt. Ik vond het heel prettig om tussendoor dagboekfragmenten te lezen en er als lezer zo samen met de hoofdpersoon achter te komen wat er precies is gebeurd. Ryle zijn verleden ligt wat ingewikkelder, maar door gesprekken met Lily kom je ook veel over hem te weten.

‘Ik vond het heel prettig om tussendoor dagboekfragmenten te lezen en er als lezer zo samen met de hoofdpersoon achter te komen wat er precies is gebeurd’

Dat springen tussen heden en verleden vond ik dus wel prettig. De inhoud is ook top, maar daarover kan ik eigenlijk weinig verklappen zonder te spoilen. Maar het boek gaat onder andere over huiselijk en seksueel geweld. Een heel heftig onderwerp, helemaal omdat de schrijfster hier zelf ook mee te maken heeft gehad. Er zitten scènes in waar ik echt bijna om moest huilen. Als lezer leer je door dit boek anders tegen dit onderwerp aan te kijken, want het is niet zo zwart-wit als je denkt. Bovendien is er geen goed of fout, elke vrouw handelt anders in situaties van huiselijk of seksueel geweld. Kortom: een fantastisch goed boek die ik je zeker zou aanraden omdat het aanzet tot nadenken. En naast de heftige scènes is het ook juist heel luchtig en fijn om te lezen, want het is natuurlijk ook een liefdesverhaal.

Mijn eindoordeel over het boek

Ik vond Nooit Meer heel sterk. Het boek krijgt een extra lading omdat de Colleen Hoover zelf ook zulke dingen heeft meegemaakt. Ik miste vrijwel niets, het plot is sterk en alles wordt netjes afgerond. Na het lezen had ik het gevoel dat alles op zijn plek viel. Daar hou ik van bij boeken. Het enige wat ik misschien had willen zien zijn een paar hoofdstukken geschreven vanuit Ryle, hoewel ik het niet per se miste. Het perspectief van Lily was ook voldoende, omdat er veel lagen inzitten. Ik geef het boek 4 sterren. Extra fijn trouwens: Colleen heeft in een lang nawoord geschreven over haar eigen ervaringen en hoe ze de personages zo realistisch mogelijk neer wilde zetten. Een heldere afsluiting.