Recensie: Het omgekeerde van altijd – Justin A. Reynolds

Voor de leesclub van Kinderboekenhandel De Toverlantaarn lazen we met een groepje YA-lezers Het omgekeerde van altijd van Justin A. Reynolds. Een boek over verliefd worden, vriendschap en onverwachts reizen door de tijd. Dit vond ik ervan.

Hier gaat Het omgekeerde van altijd over

Bij Jack King lukt alles altijd bíjna. Bijna vroeg hij dat leuke meisje mee uit (maar zijn beste vriend was hem voor), bijna was hij de beste van de klas, bijna kwam hij in het footballteam… Als hij op een feestje de mooie, grappige Kate ontmoet, denkt hij dat de vloek van ‘bijna’ eindelijk is verbroken. Maar helaas… Kate gaat dood aan een ernstige ziekte.

‘Op het moment van Kates overlijden krijgt Jack een tweede kans’

Dit zou het einde moeten zijn van hun verhaal, maar dat is het niet. Op het moment van Kates overlijden krijgt Jack een tweede kans. Zijn leven wordt gereset, en het volgende moment is hij zes maanden terug in de tijd en weer op het feest, waar Kate er gezond en stralend bij zit. Is hij gek aan het worden of is hij echt aan het reizen door de tijd? Jack is bereid overal in te geloven als hij Kate maar kan redden. Al snel zal echter blijken dat zijn keuzes niet zonder gevolgen zijn…

Een schattig begin, maar ook een tikje cliché

In Het omgekeerde van altijd volgen we Jack King. Zijn leven is best oké: hij heeft aardige ouders, twee beste vrienden genaamd Franny en Jillian en geen erge problemen. Nou ja, sommige dingen lukken hem alleen nét niet. En hoewel Jillian en Franny een relatie hebben, is hij nog steeds een beetje verliefd op de vriendin van zijn beste vriend. Het boek begint met een gekke vooruitblik over Jack die aan het tijdreizen is, waar later meer duidelijkheid over komt.

‘Ik vond het begin een tikje cliché, maar ook wel erg schattig en lief’

Na die proloog begint het daadwerkelijke verhaal. De setting: Jack zit tijdens een feestje wat te drinken en te staren op de trap, Kate moet erlangs en zegt ‘sorry, man, maar je blokkeert zo’n beetje de trap’. Het normale ietwat saaie feestje wordt plotseling een fantastisch feestje voor Jack, als het blijkt te klikken tussen hem en Kate. Zo begint het dus, en Kate en Jack groeien vervolgens steeds meer naar elkaar toe. Ik vond het begin een tikje cliché, maar ook wel erg schattig en lief. Het verhaal is verder doorspekt met grappen en ongemakkelijkheid, die vooral zijn terug te lezen in de scènes waarin Jack en Kate met elkaar praten. Dat maakt het luchtig en vooral ook realistisch. Niet alles gaat perfect.

Terug in de tijd

Tot dusver is het vooral een romantisch verhaal tussen twee tieners, maar na zo’n honderd bladzijden gebeurt er iets met Jack waardoor hij plots maanden terugreist in de tijd. Waar Kate aan het einde van het eerste deel (spoiler) doodgaat aan een mysterieuze ziekte, blijkt ze daar nog springlevend. De keren terug in de tijd blijven zich herhalen en Jack probeert meerdere keren om Kate te redden.

‘Vlot verhaal, maar de uitwerking laat te wensen over’

De mysterieuze ziekte en het tijdreis-element

Ik vond Het omgekeerde van altijd een prettig boek om te lezen, als ik kijk naar de schrijfstijl van Justin Reynolds. Het leest ontzettend vlot. Ook de personages komen goed uit de verf – hoofdpersoon Jack vooral, maar ook zijn beste vrienden blijven niet te oppervlakkig. Toch miste ik bepaalde dingen. Het tijdreis-element is niet uitgewerkt. Het hele boek draait om het tijdreizen van Jack en het redden van Kate, maar nergens wordt duidelijk waarom dat nu gebeurd.

Daarnaast draait het boek om de mysterieuze ziekte die Kate heeft. Hoewel de auteur zelf veel weet over deze ziekte (hij was zelf verpleegkundige en had te maken met patiënten zoals Kate) en er uiteindelijk genoeg duidelijkheid over wordt verschaft, komt die ziekte het verhaal niet ten goede. Ik bedoel daarmee te zeggen dat de geheimzinnigheid over de ziekte zó’n groot element is in het verhaal – bijna het enige element waardoor je blijft doorlezen, want wat heeft Kate nu in hemelsnaam voor bizarre ziekte en waarom ligt ze in het ziekenhuis?! – dat het verhaal na de bekendmaking van de daadwerkelijke ziekte leegloopt als een ballon. Toen dat eenmaal duidelijk was, had ik weinig zin om nog verder te lezen omdat alle vragen wel beantwoord leken. Nou ja, op dat tijdreis-element na dan. Ook worden de tijdsprongen daarna veel korter (en het wordt saaier, omdat Jack continu in dezelfde soort situaties terechtkomt) en voelt het einde wat onaf. Het boek krijgt van mij daarom 3 sterren. Vlot verhaal en leuk idee, maar de uitwerking laat te wensen over.

Cijfer: 6,5
Sterren: 3

Heb jij Het omgekeerde van altijd van Justin Reynolds al gelezen?